مدل‌سازی نرخ بازگشت سرمایه در سیستم آموزش از دور دانشگاه پیام نور

بررسی بازگشت سرمایه همیشه از پیچیده‌ترین و مبهم‌ترین و درعین‌حال ضروری‌ترین گام‌های بخش‌های مختلف اقتصادی و بخصوص اقتصاد آموزش است. در این پژوهش، نرخ بازگشت دوره‌های آموزش از دور با استفاده از مدل استاندارد مینسر و الگوی بسط یافته آن، با در نظر گرفتن متغیرهای شامل، سن، تجربه جنسیت، نوع اقامت، نوع تأهل و طبقه‌بندی صنعت، برآورد گردیده است. جامعه آماری تحقیق، شامل کلیه دوره‌های آموزش از دور برگزارشده در دانشگاه پیام نور از ابتدای سال 1390 تا پایان سال 1394 است که از میان آن‌ها 125 دوره به‌عنوان نمونه آماری انتخاب شده است. روش برآورد مدل مذکور حداقل مربعات معمولی است؛ که ضرایب مدل با استفاده از روش داده‌های تابلویی و با اثرات ثابت برآورد گردیده است. نتایج به‌دست‌آمده بیانگر آن است که سطح مقاطع تحصیلی بر روی دریافتی آتی افراد اثر بیشتری نسبت به دیگر متغیرها دارد. رابطه میان نرخ بازگشت دوره‌های آموزشی و عایدی افراد مثبت و معنی‌دار بوده است. همچنین رابطه معنی‌داری بین نرخ بازگشت سرمایه‌گذاری در دوره‌های آموزش از دور با متغیرهای جنسیت، نوع سکونت، تأهل و طبقه‌بندی صنعت وجود دارد.